معرفی منطقه
معرفی منطقه
چابهار در منتهی‌الیه جنوب شرقی کشور جمهوری اسلامی ایران قرار دارد و تنها شهر بندری ایران است که به آب‌ها اقیانوسی متصل است. خلیج چابهار با بریدگی طبیعی و استثنایی خود، بزرگ‌ترین خلیج ایران در حاشیه سواحل دریای عمان به شمار می‌رود و نزدیک‌ترین آبراه به اقیانوس هند است.
این بندر با 11 کیلومترمربع مساحت، هم‌عرض جغرافیایی بندر میامی در شبه‌جزیره فلوریدای آمریکا است و دارای شرایط آب‌وهوایی دقیقاً مشابه بندر میامی است. چابهار در 2286 کیلومتری تهران قرارگرفته است. فاصله آن تا زاهدان 721 کیلومتر و تا بندر کراچی 900 کیلومتر است.
این بندر از خوش آب و هواترین بنادر جنوبی ایران به شمار می‌رود. قرار گرفتن در مسیر بادهای موسمی شبه‌قاره هند موسوم به” مونسون ” در تابستان چابهار را به خنک‌ترین و در زمستان آن را به گرم‌ترین بندر جنوبی کشور تبدیل کرده است. میانگین درجه حرارت بندر چابهار 27 درجه سانتی‌گراد می‌باشد. بنابراین همیشه از آب‌وهوایی معتدل برخوردار است و از این نظر یکی از خوش آب و هواترین بنادر جنوبی ایران به‌حساب می‌آید. بطور کلی آب‌وهوای چابهار دارای حداقل تغییرات در فصول چهارگانه سال است و درجه رطوبت فقط در دو ماه از سال (اردیبهشت و خرداد) بالا می‌رود.
هوای شهر چابهار در تابستان از تهران خنک‌تر است. میانگین بارندگی سالیانه در این شهرستان 105 میلی‌متر ثبت‌شده است که 64 درصد آن مربوط می‌شود به ماه‌های دی، بهمن و اسفند. حداکثر رطوبت ثبت‌شده 67 درصد و حداقل آن 54 درصد می‌باشد. در قدیم به این منطقه نام چهار بهار اطلاق می‌شد که رفته‌رفته به چابهار تبدیل شده است. یکسان بودن و تغییرات اندک آب‌وهوایی در چهارفصل سال علت اصلی این نامگذاری بوده است.
خلیج چابهار, اسکله تیس و رمین, تالاب لیپار، رشته ارتفاعات فرسایش یافته (bad land)، اسکله و موج‌شکن بریس، خلیج گواتر، جنگل‌های حرا (مانگرو)، پدیده گل‌افشان (Mud Volcano)، روستای قدیمی تیس, درختان کهنسال انجیر معابد، نسیم ملایم و فرح‌بخش دریا، سواحل زیبای صخره‌ای و ماسه‌ای، دریای نیلگون با تنوع زیستی کم‌نظیر، ارتفاعات زیبا و دیدنی, طلوع و غروب آفتاب در دریا و محصولات گرمسیری متنوع از مهمترین جاذبه‌های طبیعی و گردشگری چابهار محسوب می‌گردد.
همچنین بندر چابهار دارای دو بندر بزرگ می‌باشد. بندر شهید کلانتری و شهید بهشتی با ظرفیت تخلیه 25 و 40 هزار تن کالا مخصوص بارگیری کشتی‌های باری و کشتی‌های کانتینر بر هستند, که پهلوگیری, بارگیری و تخلیه کشتی‌ها و فعالیت کارکنان و باربران و غیره در اسکله‌ها دیدنی است.
اکثریت جمعیت بومی چابهار را مردم بلوچ تشکیل داده‌اند. زبان رسمی این منطقه فارسی می‌باشد ولی مردم محلی به زبان بلوچی که از خانواده زبان‌های ایرانی مشتق شده است، تکلم می‌کنند. علاوه بر دانشگاه بین‌المللی، از دیگر مراکز علمی که در شهر ساحلی چابهار واقع‌شده مرکز آموزش عالی دریانوردی و علوم دریایی است.