بر اساس اعلام نظر محققان سازمان ملل درزمینهٔ حملونقل بینالمللی، حدود نیمی از حملونقل جهان، میان خاور دور با سایر نقاط دنیا انجام میشود.
از مجموع سه کریدور حملونقل جهانی که کارشناسان سازمان ملل برای این امر پیشبینی کردهاند، دو کریدور از ایران میگذرد و چابهار جنوبیترین نقطه کریدور شرقی – غربی جهان میباشد. این کریدور از «دروازه ابریشم» در چین آغاز میشود و قلب اقتصاد این کشور یعنی استان کانتون را تغذیه کرده و به سرزمین آسیای جنوب شرقی میپیوندد و پس از طی این مسیر وارد هندوستان شده و با پوشش مهمترین شهرهای این ناحیه مانند کلکته، ناکپور، جایپور، حصیرآباد، کراچی و بن قاسم به چابهار میرسد.
بنا به نظر کارشناسان بندر چابهار، محل تلاقی دو کریدور ترانزیتی مهم جهان به نامهای شمال – جنوب و شرق – غرب قرارگرفته است که این امر از مهمترین مزیتهای محور شرق کشور میباشد.
موقعیت دریائی-بندرگاهی منطقه چابهار علاوه بر نقش بسیار مهم در امر تجارت و واردات و صادرات ایران میتواند نقش ویژهای در ترانزیت کالا برای افغانستان و آسیای میانه فراهم آورد. عبور جاده ترانزیتی ترکیه- پاکستان ملقب به جاده سنتو نیز مکمل ویژگی بندرگاههای منطقه آزاد چابهار است. منطقه آزاد چابهار به علت استقرار در مدخل دریای عمان و دسترسی به اقیانوس هند، یک موقعیت سرآغازی نسبت به نقاط داخلی کشور دارد.